Mijn eerste kerstdagen in Afrika!

Hoe worden de kerstdagen gevierd in een land als Mali waar 90% van de mensen moslim zijn? Dat is een grote vraag, die afgelopen zondag en maandag werd beantwoord. Ten eerste er zijn hier geen kerstbomen te zien, deze belanden namelijk allemaal als stookhout op het vuur. Soms zie je een geschilderde kerstboom op de ramen van een restaurant of je ziet een uber plastic boom in een supermarkt staan. Echter kerst wordt hier wel gevierd en hoe! Vrijdag ging ik braaf naar mijn werk. Echter was geen van mijn collegas te bekennen. Mijn chauffeur zei dat dit was vanwege Noel (kerst). Ach, dan maak ik mijn dagje ook maar korter, dus om 14.00 uur heb ik mijn spullen ingepakt en ben ik naar huis gegaan. ’S Avonds was ik uitgenodigd door een collega om mee te gaan naar zijn kerk. Er bleek een retreate aan de gang te zijn, die het gehele weekend zou duren. Nou, ben ik niet heel erg fan van zijn kerk. Gelukkig kon ik vanwege zwaar geluidsoverlast bij de kindermis gaan zitten. Later ben ik nog liedjes gaan zingen met de kinderen, maar na verschillende liedjes te hebben gezongen zonder respons ben ik er mee opgehouden (je voelt je dan toch enigzins voor lul staan). Antwoord van de volwassenen: Ja, deze kinderen kunnen geen engels. Tsja, maar de kinderen in India en Malawi konden ook geen engels, maar zongen alles mee. Ik ben nog even blijven kletsen met de kinderen en toen was de avond gelukkig voorbij.

Op zaterdag heb ik lekker uitgeslapen en de was gedaan. Ik heb het tegenwoordig zo druk in de avonden doordeweeks, dat ik nu standaard op zaterdagochtend de was doe. Dit ritueel neemt zo’n twee uur in beslag en aangezien aan het eind mijn apartement altijd is veranderd in een zwembad, maak ik ook maar meteen mijn apartement schoon. Ik mag hier dan wel niet sporten, maar ik ontwikkel genoeg spierkracht door deze wekelijkse handwas. Ook mag je hier op zaterdagochtend niet te lang doen over je handwas, want rond 11 uur is er geen water meer. Dan komt er 0,0 liter water meer uit de kraan. Ik heb al meerdere keren gehad dat ik er net iets te lang over deed, met als gevolg dat ik met de emmer twee trappen op en af mag gaan om water te gaan halen beneden. Het verschil tussen op jezelf wonen in een apartement en het wonen in een studentenhuis is dat als er mensen op bezoek komen in mijn studentenhuis, dan kan ik schuld van de rommel simpelweg afschuiven op andere studenten of gewoon simpelweg op het feit dat het een studentenhuis is. Echter in mijn apartement ben ik degene die rommel maakt en kan ik de schuld niet meer afschuiven op iemand anders. Dus ik begin nu eindelijk te leren/routine te krijgen hoe ik mijn apartement rommelvrij hou.

Zaterdagmiddag heb ik Basit verrast door langs te gaan bij zijn werkplaats. Hij was vrij vandaag en we hebben de hele middag gekletst op het binnenpleintje. Ik heb nu ook voor het eerst gezien hoe de extensions worden vastgezet in het haar van donkere vrouwen. Eerst worden het normale haar rondom ingevlochten en daarna worden de extensions vastgenaaid in het normale haar. Dit proces neemt 2 a 3 uur in beslag! Best grappig om dit een keertje te zien! ’s Avonds ben ik met Adam uitgeweest. We wilden weer naar ‘le diplomate’, maar helaas vroegen ze hier een giga-entree prijs vanwege Noel. Na rondvragen kwamen we uit bij een andere dansgelegenheid. Het schijnt typisch Malisch te zijn om een soort van binnenpleintjes te hebben met een dansvloer. Deze binnenpleintje moet je maar net weten te zitten, want vanaf de straat zie je ze niet. Rondom de dansvloer zit het publiek. Vaak speelt er een band en worden er dansers (ingehuurd) om mensen te vermaken. Ik zie nu vaak dezelfde mensen dansen als de voorgaande keren. Zo is er altijd een jongen zonder benen (polio), die kan dansen malle. Mensen gooien/geven hem geld voor zijn danskunsten. De sfeer is altijd zo gezellig afrikaans! Dit keer lag het tempo te hoog om mee te dansen. Dat kan mijn nederlandse lichaam niet bijhouden (ik heb het zelfs niet geprobeerd).

Op zondagochtend ben ik naar de kerstdienst geweest. Dit was de mooiste dienst in mijn leven! Na een tijdje werd er muziek ingezet met een flink tempo. Iedereen moest gaan staan en mensen gingen keihard meezingen en dansen. Niet dansen als simpelweg heen en weer wiegen, maar echt dansen! Kan je je een pastoor/priester en zijn misdienaren in traditionele gewaden voorstellen die in een keer staan te dansen vooraan in de kerk? Niet toch? Dit dansen en zingen ging zo’n 5 minuten lang door, het was zo apart en mooi om mee te maken. Het was de film ‘Sisters act’ in het kwadraat. De afrikaanse kerk zal ik zeker weten gaan missen in Nederland! Zondagavond heb ik pannenkoeken gebakken voor mijn vrienden hier. Uiteindelijk heb ik eerste kerstavond met Basit, Adam en Sadat gevierd. Het was een geslaagde avond. Tweede kerstdag ben ik met Adam naar parc du nationale geweest. Dit zijn de botanische tuinen in Bamako. Even geen geluid van auto’s of kilo’s stof, heerlijk.

Kortom de kerstdagen worden hier anders gevierd dan in Nederland, maar de kerstdagen waren zeker weten geslaagd. Op naar oud&nieuw! Iedereen alvast een gelukkig nieuwjaar toegewenst! Enne het eerst illegale chineze vuurwerk ligt hier al op de markt, eens even kijken of ik wat vuurwerk kan gaan scoren!

Liefs Janet