Ergens diep in de jungle (19/03)

Een lange tijd kon ik geen rust vinden om mijn dagboek bij te werken, maar dan eindig je in de jungle van Laos, slaap je 15 meter boven de grond in een boomhut, die alleen via ziplijnen te bereiken is. Naast deze fantastische boomhut staat een andere gigantische boom vol met bijenesten. Er hangen hier zoveel nesten in, dat er een constant gezoem van de bijen op de achtergrond is te horen. Terwijl ik dit verhaal aan het schrijven ben, huppelt en springt iedereen in de rondte om te vluchten voor de biga bijen. Al gauw ligt iedereen onder zijn of haar klamboe, maar ikzelf werk aan mijn bijenfobie. Ik ben al goed bezig, want toen ik net naar de toilet ging voor een kleine boodschap gingen er ook een aantal bijen rondom mijn derriere vliegen (Aaahh!!). Maar nu ben ik een en al zen met mijn lange broek aan, sokken over mijn broek en vest tot aan mijn nek dicht.

Myanmar
Myanmar is een van de interessantste landen, die ik tot nu heb bezocht. Internet en de media proberen je een hoop informatie te geven over het land, maar een groot gedeelte hiervan klopt niet (meer). Toerisme-industrie is goed ontwikkeld en met een gezond verstand kom je overal. Mijn tip: moet je nog een vakantie boeken voor de zomervakantie? GA NAAR MYANMAR! Waarom? Dat besefte ik eigenlijk pas toen ik de grens overstak naar Thailand. De grens steek je over door simpelweg een brug over te lopen, maar wat een wereldsverschil als je van de ene kant naar de andere kant loopt. Aan de kant van Thailand: grote pick-ups, strakke wegen, mensen met obesitas, busstations en bussen zoals je ze niet in Nederland ziet. Het voelde direct heel westers aan. Direct keek ik Paul aan en tegelijkertijd zeiden we tegen elkaar: Waar is het avontuur? Het voelt zo gewoon aan! Ik voelde mij een vieze backpacker tussen alle op en top gekleede Thaise vrouwen. Dit grote verschil liet mij inzien hoe geweldig mooi, onaangetast en onbegrijpelijk Myanmar is en wat voor een geweldige tijd ik er heb gehad!

Alle toeristische plaatsen in Myanmar heb ik gezien en ze zijn allemaal even mooi. Al vond ik Bagan wel een van de mooiste plekken. Duizenden tempels bij elkaar! Met zeer mooie zonsopgangen en zonsondergangen. Ook heb ik geweldige trekkings gedaan met name degene in de buurt van Kyaukme. We hadden een hele goede gids en hij was zeer geinteresseerd in politiek. Hij heeft ons zoveel verteld over Myanmar, dat het mij heeft laten inzien dat Myanmar voorlopig nog lang niet uit de politieke problemen komt. Hij nam ons ook gewoon mee naar een huis waar de eigenaar de wapens bewaarde voor een lokale rebellengroep. Dan smaakt de thee toch in een keer anders.

Het meest toffe wat ik in Myanmar heb gedaan is hitchhiken (sorry pa en ma). In Myanmar probeert de overheid alles zo goed te regelen voor toeristen van luxe VIP bussen tot registratie in iedere hotel en plek waar je verblijft, dat ik het er na een tijd spaansbenauwd van kreeg. Toen Linda aan mij vroeg: Janet, do you want to hitchhike with me from Bagan to Mandalay? Ben ik de uitdaging aangegaan. Liften gaat zeer gemakkelijk in Myanmar en het geeft je een gevoel van vrijheid waar je U tegen zegt. Het is ook nog eens erg verslavend, want zeg nou zelf wat is er cooler: reizen in een VIP bus of in een laadbak / cabine van een giga truck?! Later ben ik samen met Kal van Kyaukme naar Kalaw gelift (ongeveer 400 km). Binnen twee dagen waren we op de plaats van bestemming, al waren we toen wel helemaal gesloopt.

Thailand
Ik heb maar twee weekjes doorgebracht in het noorden van Thailand. In Thailand heb ik samen met Yvette vier dagen doorgebracht in een boedhistische monastry voor een meditation retreat. De monastry zelf was een waar paradijsje tussen twee bergen in. Gelukkig hadden we onze eigen kuti (bungalow), want buiten onze kuti werd er toch wel verwacht dat we onze mond dicht hielden (zelfs tijdens de maaltijden). Er waren namelijk een hoop mensen, die een ‘silent and happy’ button droegen, want betekent dat ze niet willen praten en in stilte willen doorbrengen. De kuti was daarmee een ware verademing met als gevolg dat we steeds tot 12 uur ’s nachts aan het kletsen waren. Ook kregen we maar twee maaltijden per dag (om 7.30 uur en 11.00 uur ‘s ochtends) en de paar sneden krentenbrood en chocoladekoekjes die ik mee naar binnen had gesmokkeld, konden we zo stiekem in onze kuti veroberen.

Het was een hele aparte en mooie ervaring om vier dagen door te brengen in een monastry. In deze monastry mochten we maar liefs 7 uur per dag mediteren. Alles waar je maar over kan nadenken, passeert dan ook in je gedachten. In een monastry lopen ook veel verschillende soorten mensen rond: Hele zweverige mensen tot aan het irritante aan toe, mensen die dealen met serieuze problemen die je van hun gezicht kan aflezen, mensen die mediteren geweldig vinden en zoveel mogelijk verschillende soorten uitproberen en... mensen, zoals ik, die het gewoon eens willen ervaren en na vier dagen happy en lichtelijk gestoord het klooster uitrennen. Het doorbrengen in de monastry liet ons beiden inzien dat we momenteel al very happy zijn en dat we niet dealen met problemen in ons leven. Dit is eigenlijk een hele toffe constatering. Kortom: lang leven het backpacken!

Laos
Sinds een aantal dagen ben ik dus in Laos en ik heb besloten om mee te doen met ‘ the Gibbon Experience’. Door de jungle zijn gigantische ziplijnen gespannen van 400 tot 700 meter lang en 50 tot 200 meter hoog. Twee dagen lang klik je jezelf steeds aan een ziplijn en dan springt je van een plateau de diepte in waarna je door een wijds landschap heen vliegt (ik ga proberen om een video te uploaden). Het geeft je een enorme adrenalinekick en de eerste paar keren trilden mijn benen nog een zeer lange tijd na! Een geweldige ervaring en 100% Jane(t)!

Zo ben ik aan het einde gekomen van deze blog. Ondertussen ben ik vijf keer opgesprongen en weggerend voor de bijen. Ben ik vol met mijn hoofd tegen een flinke tak van de boomhut aangerend, maar mijn bijenfobie heb ik weer een stukje beter onder controle!