Try before you die: omkopen politieagent in Africa
Door: janet
30 Januari 2012 | Mali, Bamako
Lange tijd heb ik mij lopen afvragen, waarom is het in een arm land als Mali mogelijk om je spullen als verkoper overdag en ’s nachts alleen achter te laten? Meubelmakers laten hun meubels ’ s nachts onbeheerd langs de weg staan; op de markten laten fruitverkopers hun fruit soms alleen achter en op de markten ligt verkoopwaar zo dat het je ongezien in je zak kan laten glijden. Deze vraag is eindelijk beantwoord: Mali is een echt voodoo-land, net zoals bijvoorbeeld Togo. Als iemand bijvoorbeeld een bankstel in de nacht meeneemt, dan verspreid de verkoper het bericht onder de lokale mensen dat er iets is gestolen en dat hij voodoo gaat toepassen op deze persoon. Voodoo maakt mensen helemaal gek en de dief zal snel terugkeren met het gestolen waar. Dat is waarom lokale mensen vooral van buitenlanders stelen, zoals ik, want wij kennen geen voodoo. Jammer, dat ik dit nu pas hoor!
Afgelopen zaterdag ben ik voor de laatste keer de Maison des Artistants ingedoken om nog een paar souverniertjes te scoren. Hier raakte ik aan de praat met Youssef. Een kunstenaar die maskers en beeldjes maakt. Hij heeft mij eerst geleerd hoe je het spel ‘Wali’ moet spelen en later helpt mij om spullen wat goedkoper te scoren. Dan wilt hij mij nog een rondleiding geven. Eerst even gevraagd of hij dit gratis of voor geld doet. Gelukkig gratis. In de lonely planet had ik al eerder gelezen over een zogenoemde ‘festish stall’. Een plek waar mensen spullen verkopen, die door sjamaans gebruikt kunnen worden voor voodoo en sacrifice. Per ongeluk belandde ik nu op deze markt. Stapels gedroogde schedels en dieren: hoofdjes van bavianen, struisvogels, honden, katten, luipaarden en grote paardenkoppen. Daarnaast veel verschillende uitgedroogde pootjes, botten, antilopen hoorns en gehele uitgedroogde lichamen van vogels. Soms kon ik door de staat van ontbinding niet meer zien wat voor beest het ontspronkelijk was. Youssef kon niet tegen de stank en stond er met een hand voor zijn mond. Maar die vele practicums aan Wageningen Universiteit hebben mijn maag toch erg sterk gemaakt. Nog foto’s geschoten met mijn mobiel, want mijn camera was ik weer eens vergeten. Echter zal ik jullie de foto’s onthouden, tenzij er geinteresseerden voor zijn;).
’s Avonds ben ik met Adam voor het eerst naar een echte nachtclub geweest. Om te voorkomen dat mijn paspoort een paar dagen voor mijn vlucht gestolen zou worden, liet ik hem deze keer maar een avondje thuis. Mijn rijbewijs lag op mijn werk, dus dan maar zonder ID over straat. Gezellig avondje dansen, waarbij vooral het gedrag van de blanken het bekijken waard is. Hierna opzoek naar een taxi. Er staat een gammele taxi voor onze neus. Hmm, nemen we deze op wachten we op een nieuwe officiele? Ach laten we deze maar nemen, zei ik. Halverwege worden we langs de kant gehaald door de politie. De papieren van de taxi worden gecheckt. Adam moet zijn papieren showen. Ik blijf maar in de taxi zitten. Hopelijk word ik als blanke vrouw niet gecheckt. Helaas, of ik toch even mijn paspoort wil laten zien. Ai, nu ben ik de klos. Ik kan mij niet identificieren. Tegen Adam zeggen ze, dat hij kan gaan. Mij willen ze meenemen naar het politiebureau! Ha, laat ik deze nou net al een keertje van binnen hebben gezien met het proces verbaal van mijn gestolen laptop. Daar ga ik mijn nacht niet doorbrengen. Rustig leg ik ze uit, waarom ik mijn paspoort niet bij mij heb. Ze lopen je te stangen in de hoop dat je in paniek schiet. Dan ben je verdacht en dan kan je het helemaal vergeten. Ik was erg moe en had een half biertje op, dus relaxter kan je mij niet aantreffen. Ik zeg ze (in het frans he) dat ik de volgende dag langs kom op het bureau om mijn papieren te laten zien. ‘C’est Africa, zegt de politieagent. C’est Africa, wat betekent dat? A) Hou alsjeblieft je mond over Nederland, B) Hier gelden andere regels en vanavond slaap je in de bak, C) Geef mij geld en dan praten we er niet meer over. Antwoord is C: C’est Africa, politie is corrupt, geef ze geld en je bent van ze af. Adam is ondertussen met de politie agent aan het discussieren. Adam laat mij onder geen voorwaarde in de bak slapen (ah wat lief). Dan zegt de agent dat ik hem 3000 CFA moet betalen (4,5 euro). Echter heb ik nog maar 1000CFA (1,5 euro) in mijn portemonnee. Ik druk de 1000 CFA in de hand van de politie agent. Adam en ik geven onze excuses voor het lage bedrag, want monsieur agent is natuurlijk veel meer waard (bah!). De agent kijkt een beetje chagerijnig vanwege het lage bedrag, maar wij lopen maar snel weer terug naar de taxi. Vlug duik ik de taxi in en de taxi rijdt weg. Ik was zeer blij toen ik later weer in mijn eigen bedje lag. Haha, try before you die? Achter het omkopen van de politie in Afrika kan ik een dikke krul zetten.
Dit is mijn laatste verhaal, donderdag vlieg ik alweer terug naar Duitsland. Mali is een echt Afrikaans land. Het bevat vele ethnische groepen en culturen, het is er zeer warm, zeer arm, vrouwen en mannen lopen er traditioneel gekleed (kleurrijk) rond, verkeer is nummer 1 doodsoorzaak, politie is corrupt, 5 uur 's ochtends word je wakker geblerd door de moskee, katholieken dansen in de kerk en de traditionele muziek is te mooi om naar te luisteren. Ik heb genoten van Mali, ondanks het feit het soms zeer zwaar was. Zonder mijn vrienden Adam, Basit en Adbul zou het 10x zwaarder voor mij zijn geweest om in Mali te verblijven. Voor de rest wil ik iedereen bedanken voor het lezen van mijn verhalen en voor jullie steun door middel van reageren op deze verhalen, emails sturen en kletsen op skype en facebook. Merci beaucoup et au revoir!
Liefs Janet
Afgelopen zaterdag ben ik voor de laatste keer de Maison des Artistants ingedoken om nog een paar souverniertjes te scoren. Hier raakte ik aan de praat met Youssef. Een kunstenaar die maskers en beeldjes maakt. Hij heeft mij eerst geleerd hoe je het spel ‘Wali’ moet spelen en later helpt mij om spullen wat goedkoper te scoren. Dan wilt hij mij nog een rondleiding geven. Eerst even gevraagd of hij dit gratis of voor geld doet. Gelukkig gratis. In de lonely planet had ik al eerder gelezen over een zogenoemde ‘festish stall’. Een plek waar mensen spullen verkopen, die door sjamaans gebruikt kunnen worden voor voodoo en sacrifice. Per ongeluk belandde ik nu op deze markt. Stapels gedroogde schedels en dieren: hoofdjes van bavianen, struisvogels, honden, katten, luipaarden en grote paardenkoppen. Daarnaast veel verschillende uitgedroogde pootjes, botten, antilopen hoorns en gehele uitgedroogde lichamen van vogels. Soms kon ik door de staat van ontbinding niet meer zien wat voor beest het ontspronkelijk was. Youssef kon niet tegen de stank en stond er met een hand voor zijn mond. Maar die vele practicums aan Wageningen Universiteit hebben mijn maag toch erg sterk gemaakt. Nog foto’s geschoten met mijn mobiel, want mijn camera was ik weer eens vergeten. Echter zal ik jullie de foto’s onthouden, tenzij er geinteresseerden voor zijn;).
’s Avonds ben ik met Adam voor het eerst naar een echte nachtclub geweest. Om te voorkomen dat mijn paspoort een paar dagen voor mijn vlucht gestolen zou worden, liet ik hem deze keer maar een avondje thuis. Mijn rijbewijs lag op mijn werk, dus dan maar zonder ID over straat. Gezellig avondje dansen, waarbij vooral het gedrag van de blanken het bekijken waard is. Hierna opzoek naar een taxi. Er staat een gammele taxi voor onze neus. Hmm, nemen we deze op wachten we op een nieuwe officiele? Ach laten we deze maar nemen, zei ik. Halverwege worden we langs de kant gehaald door de politie. De papieren van de taxi worden gecheckt. Adam moet zijn papieren showen. Ik blijf maar in de taxi zitten. Hopelijk word ik als blanke vrouw niet gecheckt. Helaas, of ik toch even mijn paspoort wil laten zien. Ai, nu ben ik de klos. Ik kan mij niet identificieren. Tegen Adam zeggen ze, dat hij kan gaan. Mij willen ze meenemen naar het politiebureau! Ha, laat ik deze nou net al een keertje van binnen hebben gezien met het proces verbaal van mijn gestolen laptop. Daar ga ik mijn nacht niet doorbrengen. Rustig leg ik ze uit, waarom ik mijn paspoort niet bij mij heb. Ze lopen je te stangen in de hoop dat je in paniek schiet. Dan ben je verdacht en dan kan je het helemaal vergeten. Ik was erg moe en had een half biertje op, dus relaxter kan je mij niet aantreffen. Ik zeg ze (in het frans he) dat ik de volgende dag langs kom op het bureau om mijn papieren te laten zien. ‘C’est Africa, zegt de politieagent. C’est Africa, wat betekent dat? A) Hou alsjeblieft je mond over Nederland, B) Hier gelden andere regels en vanavond slaap je in de bak, C) Geef mij geld en dan praten we er niet meer over. Antwoord is C: C’est Africa, politie is corrupt, geef ze geld en je bent van ze af. Adam is ondertussen met de politie agent aan het discussieren. Adam laat mij onder geen voorwaarde in de bak slapen (ah wat lief). Dan zegt de agent dat ik hem 3000 CFA moet betalen (4,5 euro). Echter heb ik nog maar 1000CFA (1,5 euro) in mijn portemonnee. Ik druk de 1000 CFA in de hand van de politie agent. Adam en ik geven onze excuses voor het lage bedrag, want monsieur agent is natuurlijk veel meer waard (bah!). De agent kijkt een beetje chagerijnig vanwege het lage bedrag, maar wij lopen maar snel weer terug naar de taxi. Vlug duik ik de taxi in en de taxi rijdt weg. Ik was zeer blij toen ik later weer in mijn eigen bedje lag. Haha, try before you die? Achter het omkopen van de politie in Afrika kan ik een dikke krul zetten.
Dit is mijn laatste verhaal, donderdag vlieg ik alweer terug naar Duitsland. Mali is een echt Afrikaans land. Het bevat vele ethnische groepen en culturen, het is er zeer warm, zeer arm, vrouwen en mannen lopen er traditioneel gekleed (kleurrijk) rond, verkeer is nummer 1 doodsoorzaak, politie is corrupt, 5 uur 's ochtends word je wakker geblerd door de moskee, katholieken dansen in de kerk en de traditionele muziek is te mooi om naar te luisteren. Ik heb genoten van Mali, ondanks het feit het soms zeer zwaar was. Zonder mijn vrienden Adam, Basit en Adbul zou het 10x zwaarder voor mij zijn geweest om in Mali te verblijven. Voor de rest wil ik iedereen bedanken voor het lezen van mijn verhalen en voor jullie steun door middel van reageren op deze verhalen, emails sturen en kletsen op skype en facebook. Merci beaucoup et au revoir!
Liefs Janet
-
30 Januari 2012 - 09:51
Martine:
Heej!
Super verhaal weer Janet! Geniet nog even van je laatste daagjes daar tot in het koude (nu echt met sneeuw:P) NL.
Liefs Martine -
30 Januari 2012 - 09:55
Sifra:
Heeeey meid!! Klinkt als een mooi en passend einde van je Afrika avontuur! De laatste dagen moet je vooral nog even lekker gaan genieten! Daarna wacht je hier in Wageningen een warm welkom in een koud land (sneeuw!). Ik zet de warme choc vast klaar! Liefs Sief -
30 Januari 2012 - 11:30
Betty:
En ik maar denken: het laatste weekend in Mali wordt een fantastisch weekend met veel muziek en dansen!!! Hoe ging het trouwens met de taxichauffeur in de onofficiele taxi? Donderdag nemen we een aantal dekens, dikke truien en jouw winterjas mee. In Portugal is het tussen 10 en 12 Celsius. En laat jij nou terugkomen in de koudste week van de Hollandse winter. Ik denk, dat je wel 3 weken nodig zult hebben om aan de temperatuur te wennen.
Je staat ontzettend leuk op de foto!!! Die gaat in mijn fotolijstje op de piano.
xxxxxxxx Betty
-
30 Januari 2012 - 12:22
Robin:
Hee zusje, mooi verhaal! Geniet van je laatste week en tot snel in Nederland.
-
31 Januari 2012 - 08:12
Carlijn:
Janet!
Geniet nog ff van je laatste dagen daar! Ik denk (weet het eigelijk wel zeker) dat je terug kunt kijken op een onvergetelijk avontuur in Mali. En je gaat vast nog weleens terug...
Ik heb telkens je reisverhalen gelezen en je hebt zoveel dingen gezien en meegemaakt, echt bijzonder!
Als je weer op NL bodem bent gaan we een keer lunchen (op de LEBO?) want ik wil ook nog wat real live verhalen horen hoor!
Goede vlucht en tot in NL!
Carlijn
-
04 Februari 2012 - 13:47
Ellen Corsius:
Ontzettend genoten van je verhalen. Ik bewonder je en nu maar afkicken in ons koude landje en proberen vast te houden wat je in Mali zo prachtig vond.
Succes met de afronding van je onderzoek. -
07 Mei 2012 - 16:20
Olivier:
Als je googled op "nederland politie omkopen" kom jij naar boven als 5e resultaat.. ik ken je niet maar vond het een leuk verhaal! (en waarom ik daarop zocht is weer een heel ander verhaal :))
Groet, Olivier -
08 Mei 2012 - 11:50
Janet:
hahaha, top Olivier dat je mij dit hebt gemaild. Zometeen heb ik de AID achter mij aanzitten;). Succes met je onderzoek!
groetjes Janet
